Algonquin Park
Door: Sjouke
Blijf op de hoogte en volg Pieter, Sjouke en Sytze
21 September 2014 | Canada, Algonquin Park
We hadden hoge verwachtingen van het park en die kwamen uit! Prachtig helder weer, we moesten zelfs krabben wegens de nachtvorst. Er was wel geen krabber maar de Chrysler had de ramen vlot ontdooid. Zaterdag en Zondag wordt wat regen verwacht, hoe hebben we het kunnen plannen. De fotos uit de folders vertonen meer rood, wat wij zagen is ook fantastisch mooi. Je moet het zelf gezien hebben, onze fotos zijn maar een zwakke afspiegeling van de indrukken die je in werkelijkheid krijgt.
Een stop voor koffie en ontbijt bij de eerste outfitter in het park. Daar was het een drukte van sportieve Canadezen, van jong tot oud, die zich voorbereidden op een weekend kanoen en hiken. Ze pakken een paar spullen in de kano en gaan voor een paar dagen en nachten op weg over de meren en door de bossen, soms moeten ze de boel een paar honderd meter dragen naar het volgende meer. De kano alleen weegt al 40 kilo. Ze zijn echt stoer, wij zagen er eerder in het dorp wat die bij plus twee graden rustig in korte broek en Tshirt op pad gaan. Later hoorden we het verhaal van een vrouw die in hotpants sneeuw stond te ruimen (dat hoorden we dan wel in de kroeg). Bij de eerste stop was een korte "lookout trail". Die was helaas wat steil, Sytze redde het net, pa niet. Inderdaad een uitzicht, goed voor fraaie fotos. Daarna hebben we nog twee keer het uitzicht over een meer bewonderd, een vlakbij de weg, de ander aan het eind van 13 km bosweg die net goed genoeg was om de huurauto aan bloot te stellen. Aan het eind hebben we het bezoekerscentrum bezocht. Buiten mooi uitzicht, binnen opgezette dieren uit het park die we helaas niet in levende lijve hebben gezien, zoals eland, hert, bever, wolf, beer. En een film over de opzet van het park: houtproduktie, recreatie en natuurbeheer.
Dan is er nog het loggingmuseum over het houthakken sinds de tijd van de pioneers, met allerlei voorwerpen en met filmpjes van lang geleden.
Daar op de parkeerplaats hebben we dan eindelijk echte chipmunks (knabbels en babbels) gezien en op de foto gekregen. Ze zijn watervlug en schuw, toch kwamen er een paar heel dichtbij.
We gingen eerst eten bij de mad musher, een ex sleehondendrijver. Het was daarna nog anderhalf uur naar Pembroke, het laatste stuk in pikkedonker door de rimboe, ik ben blij met de Garmin.
Een stop voor koffie en ontbijt bij de eerste outfitter in het park. Daar was het een drukte van sportieve Canadezen, van jong tot oud, die zich voorbereidden op een weekend kanoen en hiken. Ze pakken een paar spullen in de kano en gaan voor een paar dagen en nachten op weg over de meren en door de bossen, soms moeten ze de boel een paar honderd meter dragen naar het volgende meer. De kano alleen weegt al 40 kilo. Ze zijn echt stoer, wij zagen er eerder in het dorp wat die bij plus twee graden rustig in korte broek en Tshirt op pad gaan. Later hoorden we het verhaal van een vrouw die in hotpants sneeuw stond te ruimen (dat hoorden we dan wel in de kroeg). Bij de eerste stop was een korte "lookout trail". Die was helaas wat steil, Sytze redde het net, pa niet. Inderdaad een uitzicht, goed voor fraaie fotos. Daarna hebben we nog twee keer het uitzicht over een meer bewonderd, een vlakbij de weg, de ander aan het eind van 13 km bosweg die net goed genoeg was om de huurauto aan bloot te stellen. Aan het eind hebben we het bezoekerscentrum bezocht. Buiten mooi uitzicht, binnen opgezette dieren uit het park die we helaas niet in levende lijve hebben gezien, zoals eland, hert, bever, wolf, beer. En een film over de opzet van het park: houtproduktie, recreatie en natuurbeheer.
Dan is er nog het loggingmuseum over het houthakken sinds de tijd van de pioneers, met allerlei voorwerpen en met filmpjes van lang geleden.
Daar op de parkeerplaats hebben we dan eindelijk echte chipmunks (knabbels en babbels) gezien en op de foto gekregen. Ze zijn watervlug en schuw, toch kwamen er een paar heel dichtbij.
We gingen eerst eten bij de mad musher, een ex sleehondendrijver. Het was daarna nog anderhalf uur naar Pembroke, het laatste stuk in pikkedonker door de rimboe, ik ben blij met de Garmin.
-
21 September 2014 - 07:30
Geesje:
Hallo Sjouke, leuk om de stukjes die je schrijft over waar jullie zijn en wat jullie zien en meemaken te lezen. Op deze manier en via de foto's die we van Sytze krijgen via de whatsapp kunnen we jullie op jullie reis goed volgen. Dat is dan toch wel weer een positieve kant van deze moderne tijd. Zo te zien en te lezen hebben jullie het nog steeds naar jullie zin en genieten jullie enorm, geweldig. Ongelofelijk dat pa dit op zijn leeftijd nog kan doen en dat hij deze fantastische ervaring mag meemaken. Denk dat het voor jullie alledrie een onvergetelijke reis zal zijn. We wensen jullie nog enorm veel plezier en heel veel mooie dingen om te zien in de laatste helft van jullie vakantie. Groeten en liefs Milko, Geesje, Daniel en Dominique -
21 September 2014 - 07:32
Janette:
Dat had ik ook wel mee willen maken. Fijn dat alles zo goed gaat. En dat je de Indian Summer nog net meepakt. Nu ik dit schrijf, is de herfst hier ook begonnen: regen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
