Met de boot naar Manitoulin

Vanochtend 6 uur op, wassen en aankleden.Koffie en de koffers in onze gehuurde Chrysler 300. Om klokslag 7 reden we richting noorden. Langs het rustige Bayview en Goderich naar het havenplaatsje Tobermory waar we de grote kano namen. Tenminste: dat is de indiaanse naam voor de ferry. Een kleine twee uur later zaten we op het eiland Manitoulin, dat het grootste eiland omringd door zoet water ter wereld is.
De Indianen van Wikwemikong zijn er wel maar geen giftshop te bekennen. Ze hebben stukken land teruggekregen en overal maken ze er een puinhoop van volgens John en ik geef hem gelijk. Tussen haakjes, die van Wikwemikong zijn de enige die hun land nooit aan Canada hadden verkocht De giftshop verderop bij Ten Mile Point, een prachtig uitzichtpunt, is een heel goede volgens de ANWB maar die was net dicht. En het watersportdorp Little Current is een verlaten gat. De natuur op het eiland is prachtig. De eigenaar van het motel lijkt een Pakistaan. Hij heeft de zaak na twee jaar goed aan het draaien want dit motel is wel vol, wij hebben de laatste kamer die je nog via internet kon boeken.