brockville

Na weer een prima ontbijt in het bijna-Hilton nemen we een binnendoor route naar Upper Canada Village bij Morrisburg. We willen langs het Rideau kanaal rijden. In de auto hebben we geen internet. Ik heb wat aantekeningen en een paar kaarten van Google maps op de tablet. De Garmin kent maar 1 tussen- plus 1 eindbesteming. Een beetje improviseren voert ons exact langs de geplande route. Voor pa als ex agrarier is het smullen. Er is nauwelijks verkeer, voor mij als chauffeur is er ook genoeg te zien. We kwamen nog door een leuk gehucht, zie foto.
Het Upper Canada Village heeft ca 40 gebouwen uit 1860. In het hoogseizoen zijn er diverse ambachtslieden, zoals hoefsmid, molenaar, bakker. Dat seizoen eindigde gisteren! Nu hebben ze nog een tijdje rondleidingen met gids langs een selectie van de huizen, misschien is dit nog wel mooier. Wij hadden een prima gids. Met ons liep een groep mee die wij op grond van hun uiterlijk verdachten van Mennonitisme. We raakten aan de praat, trouwens dat overkomt je hier in Canada overal. Het waren inderdaad Mennonieten uit de buurt van StJacob. Ze lijken best normaal, ze waren zelfs met de auto. Maar de vrouwen waren behoorlijk ingepakt met o.a. hoofddoekjes.
Hierna wezen koffiedrinken bij neef Hendrik en vrouw Nelly. Hendrik is 76 en boert nog steeds op een flinke lap grond plus bos in de rimboe 15 km van Brockville. Hij jaagt ook, hij liet de pels zien van de coyote die hij schoot toen die zijn hond achterna zat. Meestal beschermt de ezel zijn levende have zoals kalfjes tegen de coyotes, wie had zoiets gedacht. Heel bijzonder om te zien hoe zij daar leven. Hij is een stoere Canadees die kan tegen min 20 bij harde wind. Hij spreekt nog Fries en verstaat Nederlands, bij Nelly is het andersom, onderling spreken ze dus Engels.
Afspraak gemaakt met Jim en nicht Tine in Kingston. We gaan daar morgen logeren.
Alweer een goede dag ten einde